Ja, onze woorden, ze doen ertoe. Het zijn niet zomaar woorden die we voortbrengen, om iets te verduidelijken. Het is zoveel meer dan dat, en daarom is het goed om eens terug te kijken hoe ons taalgebruik is opgebouwd. Want weten we wel wat we aan het doen zijn?

Het interessante aan een terugblik is, dat het ons bewust maakt van wat er was en is, en ons in staat stelt om patronen en gewoontes te doorzien. Zodat iedereen voor zich, in de weegschaal kan leggen, wat we wel willen verderzetten en wat niet. Om niet te blijven hangen in wat was, maar om kansen te zien en om moedig een voorwaartse beweging te nemen naar iets beters en liefdevollers, om een nieuw vertrekpunt aan te nemen.

Ons taalgebruik werd al van op jonge leeftijd voor een stuk in banen geleid. Het spreken van onze waarheid werd toen al gecorrigeerd, naar wat kon en niet kon worden geuit, en wanneer of hoe iets mocht worden geuit. Of het tegenovergestelde was waar, er werd een zekere assertiviteit verwacht, en mondigheid werd aangemoedigd. We werden op verschillende manieren ‘gekneed’, soms heel duidelijk waarneembaar en soms meer subtiel.

Er werd enerzijds de nadruk gelegd op het belang van goed overkomen en anderzijds werd zelfzekerheid benadrukt, in plaats van op het gewaarworden van onze gevoelens en indrukken, en ze natuurlijk, liefdevol en duidelijk te leren verwoorden, zodat we onze eigenheid konden behouden. We ontwikkelden verschillende overlevingsmechanismen, omdat het zo onnatuurlijk aanvoelde.

In het huidige moment hebben velen van ons een taalgebruik ontwikkeld, dat ver verwijderd is van Liefde en van onze oorspronkelijke eigenheid. Het is een gewoonte of een houding geworden, die we als vanzelfsprekend vinden, en die ons in een illusoire realiteit houdt, omdat we niet bewust zijn van wat het met ons doet en hoe het een ander kan treffen.

Het is een naar buiten gerichte beweging, waardoor we onszelf aanpassen aan anderen, om de omgang te vergemakkelijken, of door uitdrukkelijk onze plaats in te nemen om de ander verbaal te imponeren. Hoe dan ook, het komt er op neer, dat we onszelf verwaarlozen en verloochenen, wanneer het taalgebruik niet strookt met onze oorspronkelijke gevoelens en impressies.

Wij kwamen als Liefde, wij zijn Liefde, en zo ook mogen onze woorden hiervan een uiting zijn.

De beweging van binnenuit, is als bij een kind dat ongedwongen en spontaan zijn intrinsieke waarheid uit, zonder beladen gevoelens en associaties. Want een kind ervaart en leeft nog voornamelijk vanuit zijn/haar hart- en zielsbewustzijn, en dan is de ondertoon als van zelfsprekend liefdevol en authentiek.

Omdat kinderen nog zo dicht bij hun oorsprong staan, kunnen wij als ouder of opvoeder veel van hun leren. Ze belichten terug dat andere perspectief, waar we als volwassenen van af zijn gedwaald, de taal van het hart, intuïtie en gevoel, en waar we uiteindelijk allemaal weer naar mogen afdalen, willen we onze unieke natuur terug ontdekken.

Daarom mogen wij als volwassenen afstappen van de denkwijze, dat het enkel wij zijn die onze kinderen bepaalde dingen ‘moeten’ aanleren, want in feite leren we ze veel af. Wanneer we een houding aannemen van tegemoetkomen aan de waarheid en de wijsheid van een kind, ontstaat er een en-en houding in verbale en non-verbale communicatie en in verschillende vormen van intelligentie of bewustzijn.

Natuurlijk heeft de volwassene een bijdrage in het aanleren aan het kind, maar zonder enige twijfel ook het kind aan de volwassene. Zo ontstaat waardigheid al vanop heel jonge leeftijd. Maar ook gelijkwaardigheid, want hoe jong of oud iemand ook is, er is steeds waardevolle intelligentie of bewustzijn aanwezig om uit te wisselen. Hetzij bewustzijn vanuit het denken, het hart, het gevoel en intuïtie, waardoor we kunnen groeien en mekaar kunnen verheffen.

Als ouders en opvoeders kunnen we de manier waarop onze voorouders het deden ongedaan maken, en samen met de kinderen leren om, en oefenen in het benoemen en verwoorden van onze gevoelens en impressies, en ook in het toelichten van onze gedachten, denkwijzen en handelingen. De nodige tijd hiervoor nemen en ruimte voorzien, evenals geborgenheid creëren. Heel bewust de taak op ons nemen, om ons allen en samen, een levensverbeterende gewoonte eigen te maken.

Zodat vanuit een onbevangen houding, elk gevoel, elke gedachte en gewaarwording er mag zijn, ze te beschouwen als iets heel gewoons, zonder meer.  Open communicatie integreren in onze gesprekken, is een waardevolle herkenning van het Zelf en van wat er is, een meerwaarde voor de rest van het leven.

Het beste uit iemand halen, doen we niet door eerst de gevoelens en associaties neer te halen of te negeren, en daarna zogezegd positief te corrigeren omdat het ‘zo hoort te zijn’, maar wel door af te dalen naar de innerlijke gewaarwordingen van jezelf en de ander, om ze , door herkenning en Liefde, te verheffen naar echtheid.

In de verdere ontwikkeling van onze persoonlijkheid, worden we aangemoedigd door de omgeving, om diverse interessegebieden te hebben en om algemene kennis te vergaren voor oneindige gespreksstof. De nadruk wordt gelegd op het belang van het vormen van een eigen visie en van het opkomen voor je visie. Of er heerst een bepaalde norm van sociaal gedrag, waar we willen aan voldoen om niet uit de toon te vallen.

Zonder het goed en wel te beseffen, maken we opnieuw de naar buiten gerichte beweging, van onszelf verliezen in mee leven met de omgeving en mee functioneren met de massa. We worden meegezogen door de vele impulsen van buitenaf, die ervoor zorgen dat diverse visies, meningen en levenswijzen worden gevormd en geuit.

Op die manier zijn we al ons hele leven bezig met dingen die niet stroken met onze essentie, we putten onszelf uit en denken op den duur geen kant meer uit te kunnen. De energetische ondertoon van onze woorden en handelingen, is gezet, want binnenin is er een overbelasting aan tegenstrijdige en onaangename gevoelens en associaties. Je lichaam gaat in verzet, waardoor je tegelijkertijd je ongenoegen fysiek uit, in je woorden en taalgebruik, en je energetisch ongenoegen in de ondertoon.

Je energetisch ongenoegen gaat de ether in, het collectieve bewustzijnsveld in, en beïnvloedt onbewust en onopgemerkt iedereen. Als mens zijn wij onderling verbonden door energie, en de sensoren en voelsprieten van ieder mens staan altijd aan, het wordt gevoeld en opgepikt, alleen is de mens er zich niet of nauwelijks bewust van.

Daarbij komt nog, de altijd aanwezige universele wet van aantrekking, wat energiegewijs inhoudt, dat alles wat je uitzendt aan energie, je ook in dezelfde gradatie terugkrijgt.

Een gevoel van uitzichtloosheid komt vooral door onwetendheid van :

∞•∞ dat je niet vanuit je oorspronkelijke eigenheid leeft, wat je hart- en zielsbewustzijn is

∞•∞ dat de prikkels van buitenaf je potentieel beïnvloeden, en je weghouden van je essentie

∞•∞ dat je gevoelens en associaties een energietrilling hebben van verschillende frequenties

∞•∞ dat je de energiefrequentie aantrekt die je uitzendt

∞•∞ dat je je eigen autoriteit bent

Laten we met z’n allen dat collectieve veld niet verder vervuilen maar zuiveren, en dat repetitieve en degressieve gedragspatroon die toch zo diep in ons verankerd zit, en waar macht en geld het hoogste woord voeren, doorbreken. Laten we dat kunstmatig gecreëerde en gestuurde veld transformeren naar een origineel en vrij veld. Door onze verantwoordelijkheid te nemen, en ons eerst te focussen op wat echt belangrijk is, en dat is wat er binnenin je omgaat. Uiteindelijk kan en mag alles gezegd worden vanuit zelfreflectie, richting zuivere energie, want daar heeft uiteindelijk iedereen baat bij.

Wat er gebeurt bij iedere interactie is, dat het rad van je totaliteit ogenblikkelijk en automatisch in werking treedt, en je reactie het gevolg is, van het bewustzijn of de intelligentie die het meest in jou vertegenwoordigd is. Ontzettend snel ervaar je gevoelens, indrukken, sensaties,… en even snel maak je een interpretatie of een associatie, die gebaseerd is op kennis, overtuigingen en eerdere ervaringen,… en je verwoordt die.

Dat is een reactieve handeling die voortkomt uit een geconditioneerd bewustzijn, die niet echt jij is ook al denk je van wel. Zonder ons van enig kwaad bewust te zijn, zijn we langzaam aan in een fysieke en energetische valkuil gelopen, en houden we deze nare gewoontes in stand. We vinden onze levenshouding ‘normaal’ omdat we geen beleving van iets anders kennen. Het is ook zo moeilijk te doorzien, want het zit diep verscholen, zowel in onszelf, als in het algemeen maatschappelijk gedrag. Gelukkig is het mogelijk, om ons stap voor stap los te maken van deze conditioneringen, en om de taal van ons hart te spreken en de waarheid van onze ziel te ontdekken.

De verschuiving maken in bewustzijn, is een tweeledig proces, deels van het herstellen van je pijnstukken, en deels van het, laag per laag, terug opbouwen van je eigenheid. Een re-connectie met je lichaam en ziel, deze keer zonder stappen over te slaan, heel bewust. Herkenning geven aan je innerlijke gewaarwording, voeling krijgen met en kiezen voor wat bij je past, waar je gelukkig van wordt, en opnieuw leren vertrouwen op je innerlijk weten.

Jij hebt die kracht in je om dat te verwezenlijken, en je hebt zelf de keuze, in hoe je wil zijn, wat je wil uitdragen, en hoe je wil behandeld worden. Zie vanaf nu iedere nieuwe handeling of actie, als groeien in veerkracht, zelfredzaamheid en zelfbewustzijn.

Streef maar naar dat volwaardig en blijvend gevoel van geluk, vrede, vreugde, gezondheid,… dat je nu misschien nog niet hebt ervaren, maar waarvan je ergens diep vanbinnen weet dat het er is. Dat is het ook én het is ook echt te bereiken. Twijfel niet, het is je bestaansrecht, settel niet voor minder.

Eens je jezelf de gewoonte van zelfreflectie hebt eigen gemaakt, en weet hebt van de werking van je totaliteit, is het vrij eenvoudig en kan iedereen hierin persoonlijk leiderschap nemen en zelfredzaam  worden. Alleen jij voelt je eigen emoties, alleen jij kent je eigen gedachten en jij kan zelf vaststellen hoe gelukkig je daarmee bent, dus wie is er beter in staat om te weten wat je wel of niet wil ervaren?

Gevoelens en gedachtengoed bepalen dus de energiewaarde van woorden, dat is een totaalpakket dat wordt uitgewisseld via communicatie. Neem dit telkens als je graadmeter, voelen hoe de woorden van een ander binnenkomen en eerlijk de achterliggende factor bij jezelf observeren om te transformeren. Wees je ook bewust van het tweerichtingsverkeer, van het effect dat jouw woorden en taalgebruik hebben op een ander. Dat is tegelijkertijd groeien in persoonlijke ontwikkeling en je communicatieve vaardigheden verfijnen.

Geen onbezonnen communicatie meer, maar bewust aandacht besteden aan je innerlijke dialoog. Hoe zit het met jouw hersenspinsels en je innerlijke stem? Op welk een manier ga jij om met je gevoelens, met jezelf? Behandel jij jezelf vanuit een laagtrillende energie, of vanuit een hoogtrillende energie?

Communiceer jij vanuit je geconditioneerde brein, je hart, je intuïtie of je gevoel? Onze innerlijke communicatie is een verweven geheel van deze stemmen en gewaarwordingen. Probeer wat aangeleerd is, wat niet echt van jou is te doorzien, te ontrafelen en te opwaarderen.

Liefde bestaat in verschillende vormen, zoals mildheid, geduld, begrip, kalmte, zachtheid, dankbaarheid, vergeving, aanmoediging, zelfs humor,… waarvan je gebruik kan maken om je innerlijke dialoog een liefdevolle en een opbouwende twist te geven. Jezelf met een hoogvibrerende intentie toespreken, is zowel een krachtige actie in jouw innerlijke transformatie als de realiteit aantrekken die er energetisch mee matcht.

Let niet op wat een ander doet, dat is zijn/haar aandeel. Elk pad is uniek, er zijn evenveel paden als mensen. Het gaat erom, wat jij doet met je innerlijke bezit, hoe goed jij omgaat met het jouwe, want het is een verandering die bij iedereen eerst in zichzelf mag plaatsvinden. Het mooie, van toegewijd jouw eigen pad te vervolgen, is dat jij onbewust een ander ertoe kan aanzetten hetzelfde te doen.

Het natuurlijke gevolg van je shift in bewustzijn is, dat je steeds minder kiest voor het volgen van je oude manieren van denken, je leert steeds beter je gevoel en intuïtie interpreteren en volgen. Je ervaart dat het goed is, en dat resulteert in geloof en vertrouwen in je eigen kunnen, in je Ziel en in de stroming van het leven. Je zakt in je lijf en je komt in uitlijning met je uniciteit. Het sterkt je in de naar buiten gerichte beweging, om meer gerichte aandacht te schenken aan je intentie, je woordkeuze, je intonatie en het samenstellen van je zinnen, om vanuit jouw innerlijke verbinding, in verbinding met een ander te communiceren.

Je welwillende intentie en het effectief proberen, om je gevoelens en associaties in woorden weer te geven, in plaats van in beladen energie uit te drukken, is (al) helend. Je geeft al de nodige herkenning door bijv, de aanwezigheid van je gevoel te benoemen, of door uitleg te geven over je gevoel, hoe het is ontstaan of op welk een plaats in je lichaam je het ervaart, bijv. je hart, je keel,… Of door je gedachten te uiten, of door de denkwijze, achter reeds gezegde woorden of achter een handeling, toe te lichten.

Spreken is een actie van zuivering, en ook al bewandel je wel eens de weg van kwetsbaarheid, door eerlijk en met een hapering in je stem, je innerlijke roerselen te verwoorden, weet dat daarachter je kracht schuilt. Het zal je steeds minder moeite kosten om bij welk onderwerp dan ook, ‘heel gewoon’ je gevoelens en associaties te verwoorden, vanuit de ingesteldheid dat het enkel woorden zijn, als representatie van jezelf, die er mogen zijn, zonder de bijhorende energie van angst, zoals van spijt, schuld, schaamte, zorgen, oordelen of verwachtingen.

Oprecht spreken is zeggen wat je denkt en voelt, de binnenkant en de buitenkant vormen één geheel. Energie spreekt, liegt niet en is altijd voelbaar. Het kan voor een ander lijken alsof je eerlijk en oprecht spreekt, maar je klankkleur liegt nooit. Alle gevoelens en gedachten die niet stroken met wie je in essentie bent, komen vroeg of laat naar de oppervlakte, het heeft dus geen zin om ze te ‘verstoppen’. Wees vooral eerlijk en mild naar jezelf, ruim op wat nodig is, en wees transparant in je verwoording, wat het ook is, zo vindt je energie op een mooie manier de weg naar buiten, en groei je in de zuiverste vorm van oprecht spreken.

Het samenspel tussen je innerlijke en uiterlijke wereld vormen een nieuwe creatie. Want vanuit innerlijk evenwicht ben je bewust van wat je denkt en voelt, je kent je zielswaarden en je grenzen en je uit je probleemloos, je slaat geen stappen meer over en je blijft dicht bij jezelf.

Je behandelt de ander op dezelfde manier, daarom vraag jij om duiding, je vraagt wat de ander denkt of voelt. Je luistert, zonder oordeel en eigen interpretatie, je hebt respect en laat de ander in zijn waardigheid, er vindt een liefdevolle uitwisseling plaats en een tegemoetkoming, zowel in woorden als in energie.

Soms denken we dat het niet nodig is om iets te verwoorden of als er zich een moeilijke situatie voordoet in het leven, weerhouden velen zich ervan om een verbindend gesprek aan te gaan. Het is echter een belangrijk deel van het proces, omdat de cirkel van je totaliteit dient te zijn doorlopen en terug neergezet in het fysieke, willen we niet voor de rest van ons leven, met een energetische last van de bijhorende gevoelens en gedachten, op onze schouders lopen, en soortgelijke situaties aantrekken.

Het zijn onze overtuigingen die ons weerhouden, en die allerlei redenen verzinnen om het niet te doen. Laat de overtuigingen voor wat ze zijn, zie dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten en dat de ander een soortgelijke ‘struggle’ meemaakt, alleen in een andere verpakking en evenveel baat heeft bij een tegemoetkoming. Blijf je bewust verbinden met je hart, zo creëer je een opening voor nieuwe mogelijkheden, en hou het intussen verworven vertrouwen in je gevoel en intuïtie goed vast, en de rest volgt als vanzelf.

De cirkel van je totaliteit begint in je fysieke realiteit met een interactie, ervaring of gebeurtenis, je bevrijdt je bijhorende emoties en gedachten van angsten en conditioneringen, je energiefrequentie gaat de hoogte in en vanuit die positie zet je opnieuw een realiteit neer. Wanneer alle 4 de delen, zonder één uitzondering, afgestemd zijn op de frequentiestand van Liefde, dan ben je in je opzet geslaagd.

Heel gewoon je innerlijke gewaarwordingen ‘vertellen’ en vermengen met het onderwerp van het gesprek, waarop ze betrekking hebben, als één geheel. Dat is de boodschap. Gedaan met je gevoelens en associaties te uiten in beladen energie, gedaan met ze te negeren, te verzwijgen, weg te lachen, of ze te relativeren ten koste van jezelf, laat ze gewoon deel uitmaken van het geheel, zo ventileer je op een mooie manier en neem je waardig je plaats in.

Het gewenste resultaat in een interactie is misschien niet altijd direct zichtbaar, maar een intentie die ontstaat vanuit een zuiver hart komt sowieso binnen bij de ander. De grootsheid van je actie zal jouw op de één of andere manier zeker duidelijk worden.

Verbindende communicatie is dus een kans tot tegemoetkoming, een win-win voor beide partijen, en een noodzakelijke en doorslaggevende afronding wil men angstloos en vrij, voorwaarts bewegen in ascentie.

Terwijl de beladen energie achter je woorden raakt uitgeklaard, bekom je steeds meer je oorspronkelijke staat van zijn. Jouw energieveld is omgekeerd, je zendt Liefde uit in plaats van angst. Je spreekt vanuit verworven geluk, vrede en vreugde, vanuit een plaats die de jouwe is, puur, echt en vrij, in woorden van eenvoud, liefdevol doch duidelijk, met een heldere klankkleur en een gigantische draagwijdte.

Het omarmen van je natuurlijke zijn en erin gedijen, zorgt ervoor dat die innerlijke kracht op den duur zo groot zal zijn, dat geen mens er zich meer van zal weerhouden, om het vorm te geven. Dan spreken we geen woorden meer die verdeeldheid teweegbrengen, dan spreken we, met of zonder woorden, de taal van Liefde, een taal die iedereen verstaat.

Dat is jouw creatiekracht.

Ik hoop je te inspireren,

Hilde

Delen mag natuurlijk. Graag in z’n geheel en met bronvermelding : www.intoinnerbalance.be. Dank je.